ASSENDELFT - De zorgdroom van Henk en Carry Vreman ging in vervulling toen zij hun intrek namen in Thomashuis De Zaanse Akker. Ondertussen zijn ze zo’n 2 maanden verder en genesteld. “Het voelt alsof we op onze bestemming zijn aangekomen”, vertelt het echtpaar.


Voor zowel Henk en Carry als hun dochters (13 en 15) was de verhuizing van Velserbroek naar het weidse Assendelft even wennen. “Alles was nieuw en even zoeken. Zelfs waar de koffie staat”, vertelt Henk over de eerste weken.

Verlangen naar gastvrijheid
Carry (50) heeft 30 jaar ervaring in de ouderen- en gehandicaptenzorg, zowel op de werkvloer als in leidinggevende en HR-functies. “Daardoor heb ik diverse invalshoeken in de zorg gezien.” Daarnaast is de familie een periode pleeggezin geweest. “Wij hebben altijd het verlangen gehad om iets neer te zetten waarbij het draait om gastvrijheid en anderen accepteren”, vertelt Carry.

Het Thomashuis wekte de interesse van zowel Carry als Henk al in 2003. “Maar dat raakte wat op de achtergrond.” Henk werkt 25 jaar in de IT. Wanneer hij op het punt staat voor een nieuwe baan te kiezen, vraagt hij zich af of het nu toch niet dé tijd is om het roer om te gooien. Na de informatiebijeenkomst in Thomashuis Venhuizen zijn ze om. “De betrokkenheid door bij het Thomashuis te wonen, een groot gezin vormen, relaties opbouwen, de bewoner voorop stellen. Dat past in onze droom.” Het balletje gaat rollen en al snel krijgen ze te horen dat ze de nieuwe ondernemers van Thomashuis De Zaanse Akker worden.

Van IT’er naar zorgondernemer
Carry vertelt dat de kinderen hun ouders keuze in het begin niet begrijpen. “Maar ze gunnen het ons. Het is ook even wennen, maar nu komen ze in het Thomashuis regelmatig over de vloer. De jongste maakt er regelmatig haar huiswerk of onderneemt iets met de bewoners. Soms vinden ze het in het Thomashuis zelfs gezelliger dan in ons eigen huis.”

“Ik ben ontzettend trots op hem”
Naast de kinderen was het ook voor Henk een omschakeling als IT’er. “Vroeger had ik een 9 tot 5 baan waarin ik met technische mensen over technische dingen praatte. Nu is wonen en werken met elkaar verweven. Dat is ook wel de charme”, legt hij uit. Carry vertelt dat ze trots op haar man is. “Hij heeft een aangeboren talent.” Terwijl Carry vooral verantwoordelijk is voor de roostering, boodschappen en het zorginhoudelijke aspect, verzorgt Henk naast de gedeelde zorg de PR, tuin en administratie. “Maar we overleggen alles samen.”

Verbinding en transparantie
Verrast is Henk door de veelzijdigheid als zorgondernemer. “De kippen verzorgen, eten koken, salaris betalen, tuinieren, zorgen.” Carry vertelt dat haar werkervaring in verschillende functies nu goed van pas komt. “Alle facetten zie je hier nu terugkomen.’’ Maar ook het ondernemende aspect vindt het echtpaar mooi. “We kunnen het zelf vormgeven en eigen keuzes maken. Als wij iets leuks willen doen of zien dat iets belangrijk is voor de bewoner, kunnen we het regelen en gewoon doen.”

“Als zorgondernemer heb je de ruimte om iets te bedenken, te regelen en te doen”
Het stel kijkt tevreden terug op de eerste twee maanden. “Het was in het begin druk. Maar dat weet je als je er aan begint”, vertelt Henk. Het stel is blij met de hechte club bewoners en ouders. “We krijgen positieve reacties van ouders. Dat geeft energie, want daar doen we het immers voor: bewoners en familie een prettig thuis geven.” Carry vertelt dat zij als Thomashuis veel investeren in die relatie. “Wij willen verbinden en transparant zijn.” Dat doen zij onder meer via een rapportagesysteem waar ouders in kunnen meekijken en op kunnen reageren. “Zo vertellen ze bijvoorbeeld wat hun kind in het weekend heeft gedaan. Dan kunnen we daar op inspelen. Die samenwerking is fijn.” Trots zijn de zorgondernemers ook op hun team. “Wij kunnen bouwen op hun kennis en ervaring. Ze denken goed met ons mee.”

Plannen
Het huis moet volgens Henk en Carry ook gastvrijheid ademen. Zo is de wandelclub van Assendelft van harte welkom in het Thomashuis om een kopje koffie te drinken als pitstop tijdens een wandeling en hebben de bewoners voor burendag appeltaart gebakken en aan de buren uitgedeeld. Plannen zijn er genoeg. “Volgend jaar willen we de tuin aanpakken door een sportveldje te maken, een moestuin aan te leggen en een kas neer te zetten. Het accent ligt op buiten en actief met de bewoners bezig te zijn.”

Maar de tuin heeft daarnaast ook een sociale functie. “We willen kijken wat we voor de buurt kunnen betekenen. Bijvoorbeeld een basisschool klasje verwelkomen en die van de tuin laten genieten of een workshop laten volgen. Het is belangrijk om gastvrij te zijn voor anderen.”

Benieuwd naar het leven in Thomashuis De Zaanse akker? Volg de avonturen op deze Facebookpagina!